7 mei 2021: Mark blog 15

Net zoals Lisette vind ik ook de tekening van Yovani heel bijzonder. Het zwarte menselijke figuurtje dat vol vertrouwen op de rand van een afgrond zit, zich koesterend in de maneschijn. Of is het zonlicht? Het zou ook een kus kunnen zijn. Een kus van de aarde aan de maan. Dat zie ik erin. Heel troostrijk.

In Nederland zingen we met peuters een liedje over de maan:

In de maneschijn
In de maneschijn
Klim ik op een trapje naar het raamkozijn
En je raad het niet
En je raad het niet
Zo doet een vogel en zo doet de vis
Zo doet een duizendpoot die schoenenpoetser is

[ hier het youtube filmpje ] https://www.youtube.com/watch?v=wyDpV3XPpTg

Een duizendpoot beweegt zich met al z’n ledemaatjes in de aarde en ook ik ben de afgelopen weken weer flink in de grond aan het wroeten geweest. Ik woon in een groot huis aan de rand van Enschede, een kleine stad in het oosten van Nederland. Het huis deel ik met vijf andere mensen. Ieder van ons heeft een eigen ruimte. Samen hebben we een grote woonkamer met een gezellige open haard, een keuken en dus ook een grote tuin. Ik vind het heerlijk om in de tuin bezig te zijn. Mijn hoofd raakt leeg, alle gedachten vliegen eruit en er komen geen nieuwe bij.

Intussen kom je van alles tegen. Precies zoals Lisette dat heeft verbeeld in haar boekjes die ze in het vorige blog liet zien. Als je de titels van haar boekjes aan elkaar plakt krijg je een grappige definitie van wat tuinieren kan zijn: “Laag bij de grond op avontuur in de natuur”.

Ik laat in dit blog graag een serie foto’s zien van onze tuin. Speciaal voor Mexico heb ik er een paar bijgestopt met de nationale bloem van Nederland: de tulp.


Ik ben heel benieuwd naar de tuin van het familiehuis in Cuernavaca en wat ze daar verbouwen en vooral ook hoe? Kan iemand uit Mexico daar eens wat over vertellen en foto’s laten zien?

Tot slot wil ik graag nog drie tekeningen uit Mexico laten zien die voor mij iets zeggen over tuinieren: De eerste is een mooi lijnenspel, wat ik associeer met het ontvouwen van nieuwe bladeren en het grafische patroon van de nerven daarin. Ik zit nu te denken: het kan ook een hele mooie basis zijn voor een siertuin met verschillende bloembedden.



In het tweede beeld zie ik de natuurlijke kringloop terug. De bodem, het water, de groei van de bomen en het composteren van natuurlijk materiaal wat het bodemleven weer voedt. Hé, daar is ie weer: de duizendpoot die schoenenpoetser is!



Het derde beeld geeft iets weer van de overdaad, het in volle bloei staan van de natuur. Soms kan ik naar een bloem kijken en denken: dit is bijna te veel! Zo diep rood, zoveel verschillende tinten rood, dat is bijna niet te bevatten. Vooral bij klaprozen heb ik dat, die zijn zo rood, zo rood!



Mark (markg_nl@yahoo.com)