04 maart 2021: Karen blog 07

Hallo allemaal.
Het is alweer zes weken geleden dat we met dit nieuwe project zijn begonnen. De eerste blog ging over warm welkom. Nu reageer ik op Lisette haar blog, wat ik ontroerend mooi vind. Ja ik geloof erin dat we het moois van de wereld beter/meer kunnen zien als we door onze pijn en moeilijkheden zijn gegaan. Dat we deze pijn een plek moeten/kunnen geven om ruimte te hebben voor de schoonheid. Behalve therapie helpt het beeldend werken mij heel erg om mooie en minder mooie dingen een plek te geven. De tekst “WabiSabi” sluit hier voor mij erg bij aan. WabiSabi staat voor het leven in het nu, de kracht van imperfectie en onvolmaaktheid. Hoe mooi is de muur in Mexico, hoe mooi zijn de rimpels, de emoties, de natuur die elke keer verandert. Mijn dermatoloog zei pas geleden, je hebt geen ouderdomsvlekken maar wijsheidsvlekken. Nu kijk ik anders naar mezelf. Hoe een andere kijk zo veel invloed heeft.



Afgelopen maand heb ik een paar tekeningen gemaakt over stilte. Stilte waar we nu allemaal erg in zitten door het Corona Virus. Ik realiseerde me dat ik niet kan genieten van de stilte als ik teveel pieker. Dingen van het verleden die in mijn hoofd blijven tollen. Het was fijn om dit weer te kunnen geven.


Ik realiseerde me ook dat ik vaak zelf kan kiezen voor de stilte, wat snoeien in de tuin, naar een bloem of blaadje kijken.
Sinds twee weken hebben we hier vroeg lenteweer. Een nieuw begin, veel licht en per dag zie je hoe de natuur wil leven. Pure rijkdom. Ik wens ons allemaal dat we dit kunnen ervaren.



Karen (karen.baarspul@gmail.com)