Huis-project

(abajo: texto en español)

Maandag 25 januari 2021

Hallo allemaal,

Als ik aan het thema “huis” denk dan denk ik vooral aan de binnenkant van een huis. Alle plekjes en hoekjes die er zijn. Vroeger vond ik het leuk om m’n slaapkamer opnieuw in te richten en schoof ik mijn bed door de kamer. Als ik er dan ’s-nachts in ging liggen gaf me dat altijd een spannend gevoel, zo’n nieuwe positie van waaruit ik de wereld om me heen kon bekijken. ’s-ochtends werd ik wakker met een kleine zindering in m’n binnenste, hé, kijk, ik zie allemaal andere dingen om me heen als ik m’n ogen open doe! Op m’n 45ste kan ik me nog steeds verwonderen over wat je allemaal vanuit bed kunt zien. Op dit moment kijk ik bijvoorbeeld naar de immense schaduw van mijn kamerplant op de achterliggende muur. Het heeft iets wonderlijks en poëtisch. Dit soort reflecties van het licht in de kamer, in het huis vind ik heel troostrijk.

De tekst die hieronder staat komt uit mijn nieuwe boek “het Goede Gevoel” dat ik samen met Anna de Jongh heb gemaakt. Hierin neemt Anna de lezer gedurende één etmaal mee door haar woning. Doordat Anna spastisch is, is het interieur van haar huis erg belangrijk voor haar. Ook zij kan, net als ik, daarin steeds weer opnieuw op ontdekkingsreis gaan.

De wondere wereld

Soms ga ik uit zwemmen in zee. Niet omdat ik dat van plan was, nee, het gebeurt gewoon.

Ik val zo nu en dan in mijn eigen huis. Ik lig dan in onmogelijke posities op de meest rare plekken. Ik probeer dan al rollend van links naar rechts op mijn buik terecht te komen om daarna, hopelijk, mezelf ergens aan op te hijsen. Dat kan wel een uur duren. Dus zo nu en dan neem ik even een pauze en kijk dan verwonderd om me heen.

Zo leerde ik mijn keukenvloer pas écht kennen toen ik daar op mijn rug terecht kwam. Al rollend over het blauwe zeil lijkt het alsof de keukenvloer me wil uitnodigen om op ontdekkingsreis te gaan. Ik neem een duik in het water en begeef me in een nieuwe wereld. In de verte zie ik de plinten, die zijn daar lang geleden gelegd. Ik hoor ze verzuchten: hèhè, eindelijk aandacht! Ik had de plinten nog nooit van dichtbij bekeken. Wat is het een mooi gezicht die witte strook, zo langgerekt. Ze omsluiten als witte stranden de blauwe zee waar ik in ronddobber.



Kijk, daar zie ik de kliffen! Normaal gesproken zie ik deze rotspartijen van de bovenkant en gebruik ik ze als aanrecht. Hé, en wat is dat? Een grote, witte, bolle vorm steekt boven de rotsen uit, het lijkt wel een gigantisch ruimteschip. In het dagelijks leven doet dat ding zich voor als boiler, hangend tussen mijn keukenkastjes.

De houten vloer in mijn woonkamer geeft toegang tot een wonderlijk kunstmuseum. Al droogzwemmend bekijk ik de prenten aan de muur. Daar hangt een schilderij van Maya. Ik moet er plotseling om lachen; wat een komisch figuur staat daar afgebeeld! Dan valt mijn oog op een prent van Mark. Ik word er even in meegezogen, hij laat me vliegen.

Nu ik mijn woonruimte andersom ken, ben ik minder eenzaam op stille dagen. Gewoon omdat ik het huis, waarin ik iedere dag woon en werk, anders ken. Dan gniffel ik even als ik vanuit mijn werkkamer naar de keuken loop. Ik weet hoe betoverend alles is, andersom gezien. Daarom geef ik je deze tip: ga eens op je rug in je huis liggen! Zomaar ergens. In de keuken of op je zij naast je bed op de slaapkamervloer. Gebruik je fantasie en vaar een wonderlijke nieuwe wereld binnen, je zult versteld staan.

Wil je meer lezen? Kijk dan eens op http://hetgoedegevoel.wordpress.com. Daar kun je ook het boek bestellen.

vriendelijke groet,
Mark Groeneveld (markg_nl@yahoo.com)

Cuando pienso sobre el tema ‘CASA’ yo pienso sobre todo a la parte interior. Todos los sitios y los rincones. Antes me disfrutaba decorar otra vez mi dormitoria y empujaba mi cama en otra posición. Cuando me acostaba en la noche, disfrutaba la nueva posición, ví otras cosas y también en la mañana, cuando me despertaba, ví otras cosas.

Ahora tiene 45 años y siempre me sorprende que vea cuando estoy en mi cama. En este momento por ejemplo, veo la sombre enorma de mi planta de interior al muro. Me consulo con las reflexiones de la luz en mi habitación, en mi csa. Ellas tienen algo curiosos y poéticas.

El texto abajo está en mi nuevo libro ‘La buena impresión’ que he hecho con Anna de Jongh. Anna lleva el lector una veinticuatro horas en su casa. Anna es espástico y es mucho tiempo en su casa. Su casa es muy importante por eso. Ella siempre va al viaje de exploración en su propia casa.

‘La buena impresión’

Algunas veces voy a nadar en el mar. No he tenido la intención pero lo pasa.
Caigo a veces en mi casa. Estoy en posiciones imposibles al suelo. Pruebo de rodar a mi vientre y después pruebo de coger un mueble – por ejemplo – por levantar. Pero no es facil y a veces necesito una hora por levantar. Y por eso tomo una pausa y veo en los alredores con sorpresa.
Conocí mi suelo de la cocina muy bien cuando caí en un dia. El linóleo es azul como el mar. Y los zócalos dijeron: ‘Al fin Ana tiene atención y ve que somos muy bonitos y blancos.’

También en el salón de mi casa he caído y he visto las cosas desde el suelo y el mundo es muy diferente y lleno de sorpresas.

Mi sugerencia: Está de espalda en tu habitación y te sorprendes.